Σπήλαια

Τα Σπήλαια του Διρού αποτελούνται από τα σπήλαια Βλυχάδα και Αλεπότρυπα. Η ύπαρξη του ήταν γνωστή στους ντόπιους από το 1900 περίπου. Ανακαλύφθηκε το 1989 από τον Πέτρο Αραπάκη, αλλά η εξερεύνηση ξεκίνησε επίσημα το 1949 από τους ιδρυτές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, Γιάννη και Άννα Πετροχείλου.

Έως το 1960 είχαν εξερευνηθεί και χαρτογραφηθεί 1.600 μέτρα ενώ σήμερα το γνωστό μήκος του σπηλαίου ξεπερνά τα 15 χιλιόμετρα. Στα ευρήματα των σπηλαίων συγκαταλέγονται απολιθωμένα οστά ιπποπόταμου, πάνθηρα, ύαινας, λιονταριού κ.ά.

Το μεγαλύτερο μέρος του σπηλαίου καλύπτεται με θαλασσινό νερό με τη στάθμη των υδάτων στο εσωτερικό του να μεταβάλλεται ανάλογα με τις εξωτερικές καιρικές συνθήκες. Το σπήλαιο είναι επισκέψιμο σε συνολικό μήκος 3.100 μ., εκ των οποίων τα 300 μ. είναι χερσαία. Η ξενάγηση στο θαλάσσιο τμήμα γίνεται με βάρκες και η εμπειρία είναι μοναδική.

Οι εικόνες που θα αντικρίσετε σε μια περιήγηση των 45’ είναι εντυπωσιακές. Ένα πέτρινο δάσος ξετυλίγεται μπροστά σας και έπειτα από το ταξίδι σας στον διάκοσμο με τους πολύχρωμους σταλακτίτες, ακολουθούν το Μνημείο του Αγνώστου Ναύτη, τα Ανάκτορα του Πλούτωνα, τα Νούφαρα.

Το σπήλαιο της Αλεπότρυπας ανακαλύφθηκε το 1958. Όπως δείχνουν οι μελέτες, εδώ υπήρχαν κατοικίες κατά τη Νεολιθική εποχή. Μεταξύ των ευρημάτων συναντώνται ανθρώπινοι σκελετοί και κρανία, σκελετοί ζώων, εργαλεία, αγγεία. Τα περισσότερα εκτίθενται στο Νεολιθικό Μουσείο Διρού.